काठमाडौं – एकातिर संसारमा एक्लोपन बढ्दै गएको छ, जसका कारण मानिसहरु तनावमा छन् । अर्कोतर्फ मानिसहरु एक्लै बस्न रुचाउन थालेका छन् । एक्लो हुनु भनेको एक्लोपनको सिकार हुनु होइन । प्यू रिसर्च सेन्टरको तथ्यांक अनुसार हाल अमेरिकामा ४० प्रतिशत वयस्कहरू एक्लै बसिरहेका छन् । तिनीहरूमध्ये आधा कसैसँग डेटिङ वा अनौपचारिक सम्बन्धमा जान चाहँदैनन् ।
१९९० मा, अमेरिकामा एक्लो वयस्कहरूको संख्या २९ प्रतिशत थियो । सम्बन्धविच्छेदका कारण एक्लै बस्ने ३९ प्रतिशत वयस्कहरूलाई यस अध्ययनमा समावेश गरिएको थिएन । टोरन्टो विश्वविद्यालयका मनोविज्ञानका प्रोफेसर ज्योफ म्याकडोनाल्ड आफ्नो अनुसन्धानमा बताउँछन्– ४० वर्षको उमेरपछि पुरुषमा एक्लै बस्ने इच्छा बढ्छ । उनीहरु झनै खुशी हुन्छन् । जहाँ अधिकांश विवाहित पुरुषले यो उमेर पुगेपछि आफ्ना साथीहरू गुमाउँछन् । एक्लै बस्नेको मित्रता र खुशीको स्तर बढ्छ ।
सेन्ट बारबरामा बस्ने ६९ वर्षीया सामाजिक मनोवैज्ञानिक बेला डिपाउलो भन्छिन्- जति धेरै महत्वाकांक्षी हुन्छन्, त्यति नै एक्लो रहन चाहन्छन्, विशेष गरी महिलाहरु । म जीवनभर एक्लै छु, केही दिन अगाडि कसैसँग बस्ने सोच आयो तर एक्लै बस्नुको सार्थकता महसुस भयो । यो मेरो स्वतन्त्रता र पहिचान हो ।
प्रोफेसर ज्योफ म्याकडोनाल्ड भन्छन्- हामी एक्लै बस्ने मानिसहरूको कथाहरू सङ्कलन गर्दैछौं, किन एक्लै बस्ने इच्छा बढ्दै गएको छ र तिनीहरू संसारका प्रायः सबै समाजका लागि किन पञ्चिङ ब्याग बनेका छन् । म्याकडोनाल्ड भन्छन्- धेरै दशकदेखि विवाह घट्दै गएको छ । वास्तवमा, विवाह अब परिवार बनाउनको लागि आवश्यक छैन, न आर्थिक स्थिरताको लागि नै आवश्यक छ ।
म्याकडोनाल्ड भन्छन्- अहिलेसम्मको अनुसन्धानले देखाएको छ, रोमान्टिक सम्बन्धमा बस्ने मानिसहरू एक्लै बस्नेहरू भन्दा राम्रो जीवन बिताउँछन् । उनीहरु आफ्नो जीवनबाट धेरै खुसी र सन्तुष्ट छन् । साथै, धेरै अनुसन्धानहरूले यो पनि देखाउँछन् कि जो मानिसहरूको वैवाहिक जीवन राम्रो छैन, तिनीहरूको शारीरिक र मानसिक स्वास्थ्य कहिल्यै सम्बन्धमा नभएको भन्दा धेरै खराब हुन्छ ।
जेरुसेलमको हिब्रू विश्वविद्यालयका संकाय इलियाकिम किस्लेभ भन्छन्, सन् २०२२ मा प्रकाशित अनुसन्धान प्रतिवेदनअनुसार एक्लै बस्नुको सबैभन्दा ठूलो कारण स्वतन्त्रता हो । एक्लै बस्नेहरूले आफूलाई धेरै समय दिन सक्ने महसुस गर्छन् । कुनै पनि विचलित बिना आफ्नो लक्ष्य पूरा गर्न सक्षम हुनेछ । धेरै अनुसन्धानहरूले देखाएको छ कि एक्लै बस्ने मानिसहरूले आफ्ना आमाबाबु र भाइबहिनीहरूलाई अझ बढी मद्दत गर्न सक्षम छन् । एक्लै बस्नेहरूको सामाजिक घेरा पनि ठूलो छ ।
